NC - #ช่างสักชานยอล เช็ดแผล Step 5

เมื่อร่างสูงได้ยินเช่นนั้นก็กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะประกบปากเล็กอย่างรวดเร็วและดูดดุนรุนแรงจนร่างเล็กรู้สึกเจ็บริมฝีมากมากขึ้นตรงที่มีเลือดซิบออกมา

สองลิ้นเกี่ยวพันกันแบบไม่มีใครยอมใคร มันทั้งรุนแรงและเร่าร้อน และยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ

แบคฮยอนว่ามันเหมือนฝันว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น เรื่องที่ตนกับร่างสูงกำลังเล้าโลมกันอย่างเมามันส์ และกำลังจะตกเป็นของคนตรงหน้า ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยทำแบบนี้กับใคร เขาเคย แต่ไม่เคยเกินเลยไปถึงการสอดใส่สักครั้ง

มือหนาแหวกเสื้อร่างตรงหน้าออกก่อนที่จะใช้นิ้วโป้งนวดคลึงยอดอกทั้งสองข้างจนมันแข็งเป็นไต

แบคฮยอนรู้สึกเจ็บนิดๆเมื่อร่างสูงใช้มือมาจับหน้าอกข้างที่พึ่งสักมา มันทั้งเจ็บและรู้สึกตื่นเต้นไปพร้อมๆกัน

“อ๊ะ..ชิ๊ด...” ร้องครางออกมาเบาๆ เมื่อปากหนาผละออกแล้วก้มซุกไซร้ที่ซอกคอขาว แลบลิ้นเลียตวัดสลับกับเม้มเบาๆจนขนอ่อนทั้งชันไปทั้งตัว

แบคฮยอนเลื่อนมือมาขยุ้มผมร่างสูงตรงหน้าเพื่อความเจ็บปวด เมื่อลิ้นร้อนลากจากลำคอมาถึงรอยสักบนอกของของร่างเล็ก แลบลิ้นเลียวนหมึกบนผิวร่างบางอยู่นานสองนาน มันทั้งรู้สึกดีและแสบเพราะแผลที่ยังไม่แห้งดี ทำให้คนโดนกระทำชู้ดปากเพื่อบ่งบอกว่าเจ็บ เลยทำให้ร่างสูงเปลี่ยนมาหยอกล้อกับยอดอกอีกข้างแทน มือหนาเลื่อนมือมาปลดกระดุมกางเกงคนบนตักก่อนที่จะรูดซิปและล้วงมือเข้าไปหวังจะปรนเปรอ

Baekhyun Part

ก๊อกๆๆๆ!

เสียงเคาะกระจกรถจากฝั่งคนขับทำให้การกระทำทั้งหมดหยุดลงและต้องเบิกตากว้างเมื่อผมหันไปพบเซฮุนที่กำลังยืนเท้าเอวอยู่

ก่อนที่ผมจะผละออกจากร่างพี่ชานยอลแล้วกลับมานั่งที่เดิมด้วยความตกใจ แล้วรีบติดกระดุมเสื้อและกางเกงให้เรียบร้อย

จากนั้นพี่ชานยอลเห็นว่าผมแต่งตัวเสร็จแล้วก็เลื่อนกระจกฝั่งคนขับลงแล้วทันทายคนข้างนอก

“ว่าไงเซฮุน”

“สวัสดีครับพี่ชานยอล มาทำไรที่นี่ครับ พอดีผมเห็นรถพี่จอดอยู่ตั้งนาน รอเท่าไหร่ก็ไม่ลงมาสักทีเลยเดินมาทัก.. อ่าวแบค! มึงมาอยู่นี่ได้ไง กูว่าจะขึ้นไปหาพอดี” เมื่อเซฮุนรัวคำพูดใส่พี่ชานยอลเสร็จก็ก้มลงเพื่อจะมองให้ชัดว่าคนที่มากับพี่ชานยอลคือใคร แล้วก็อุทานเสียงดังลั่นเมื่อเห็นว่าเป็นผม

เซฮุนคงไม่เห็นจริงๆสินะว่าเมื่อกี้ภายในรถมันเกิดอะไรขึ้น เพราะลานจอดรถค่อนข้างจะมืดและฟิล์มติดกระจกที่ดำใช้ได้ เลยทำให้เราทั้งสองรอดจากการเหตุการณ์ที่ผ่านมา

“พอดีพี่มาส่งแบคฮยอนน่ะ เมื่อวานแบคฮยอนค้างที่บ้านพี่” พี่ชานเลือกที่จะเป็นคนตอบคำถามแทนผม เพราะผมมัวแต่อือเอ่อไม่ตอบออกมาสักที

“อ่อ.. แล้วพี่จะขึ้นไปด้วยกันมั้ยครับ พอดีผมชื้อขนมมาเพียบเลย” เซฮุนถามก่อนที่จะยกถุงขนมขึ้นมาโชว์

“พอดีพี่รีบกลับไปทำงานส่งลูกค้าน่ะ”

“งั้นผมขึ้นไปก่อนนะครับ ขอบคุณครับที่มาส่ง” ผมรีบกล่าวขอบคุณพี่ชานยอลก่อนที่จะเปิดประตูรถ แล้วโดดลงอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ลืมที่จะหยิบกระเป๋าแล้วปิดประตูรถดังปั๊งเพราะความรีบ

“ผมขอตัวตามแบคฮยอนขึ้นไปก่อนนะครับ โชคดีครับ” เซฮุนกล่าวลาพี่ชานยอลก่อนที่จะเดินตามผมมาที่ลิฟท์จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงรถที่ผมจำได้ว่าเป็นรถของพี่ชานยอลเคลื่อนตัวออกไปจากลานจอดรถ

กลับไปอ่านต่อ >> http://my.dek-d.com/noiinavldstv/writer/viewlongc.php?id=1506502&chapter=6